Week 11 & 12 : Family time is the best time

14 juni 2018 - Adelaide, Australië

Aangekomen in Adelaide stad hebben we met een aantal mensen van de tour pizza's gehaald, en zijn we naar de bioscoop geweest. Hierna was het plan om uit te gaan, maar helaas (logisch) was alles op maandag avond gesloten, en zijn we vroeg teruggegaan naar het hostel om te slapen. Het was een prachtig hostel (vergeleken met Azië). Het was erg netjes, en makkelijk ingericht. Dinsdag hebben we de stad verkend en lekker rustig aan gedaan. Het is nu wel te merken dat het hier nu echt winter is, lage temperaturen, kale bomen & af en toe regen. Het doet me denken aan herfst in Nederland, waar je het liefst de hele dag binnen onder een dekentje zit met warme thee. Ondanks dat hebben we de botanische tuinen bezocht, de central market, de universiteit & de grote winkelstraat. Adelaide is een leuke bruisende stad. Die ondanks het slechte weer erg levendig is. De botanische tuinen zijn prachtig aangelegd en gratis toegangbaar. De central market is een indoor markt waar je alles kunt vinden wat je zoekt. Van Nederlandse kaas tot Chinese goedjes. Heel erg leuk. De stad is ook erg bekend om de grote universiteiten die hier zijn. Midden in de stad zit de University van Adelaide met echte Amerikaanse Campus zoals in de films, waar studenten in en uit lopen. Ik vond het heel leuk om hier te zijn, en werd helemaal excited voor mijn eigen studie. De winkelstraat is ook heel gezellig, en hier zijn veel verschillende grote ketens te vinden. Alles wat je nodig hebt. Ook kun je langs de rivier lopen of fietsen. Dit is heerlijk rustgevend en je kunt de stad zo van verschillende kanten zien. S'middags begon het te regen dus besloten we terug te gaan naar het hostel om hier even uit te rusten en warm te worden. 

S'avonds moest ik helaas afscheid nemen van iedereen. De een ging door met reizen, de ander maar huis. Het is zo leuk om van iedereen verschillende verhalen te horen, en erachter te komen hoe veel mensen hetzelfde doen maar dan net weer verschillend. Ook vind ik het nog steeds bijzonder om te zien hoe goed en gemakkelijk het is om met andere culturen om te gaan, en hoe iedereen ondanks afkomst toch hetzelfde doet en vaak denkt. Als dit niet het geval is is het ook erg interessant om te zien hoe andere hun eigen gebruiken hebben, en vooral hun meningen vind ik interessant. 

S'avonds kwam mijn tante Annelies uit Nederland aan in Adelaide. Het weekend dat volgde hadden we "de grote surprise party" van haar nicht en mijn overgroot nicht (?!?!) in Adelaide. (Voor het gemak noem ik haar tante, omdat dat makkelijker is) Al maanden had mijn nicht Barbera waarbij ik logeerde in Alice Spings haar surprise voorbereid, en dus geregeld dat Annelies helemaal vanuit Nederland zou komen om samen met mij de Leyens te representeren. 

Ik verbleef tot vrijdag bij Annelies in een appartement in Adelaide. Het was heel gezellig, en we hebben volledig de toerist uitgehangen. Veel bezocht en geleerd. Nogmaals de botanische tuinen bekeken, langs de rivier gelopen, de winkelstraat doorgegaan & lekker gegeten. Donderdagmiddag hadden we met Barbera afgesproken die hier al een weekje was om alles voor te bereiden. Na een rondleiding van haar door Adelaide hebben we haar vriendin Jodi opgehaald van het vliegveld. Hierna hebben we heerlijk Chinees gegeten in de stad waarna we nog heerlijk spelletjes gespeeld hebben in het apartement. Zij verbleven in het appartement naast ons en Bar was super enthousiast dat we buren waren. Heel schattig. 

Verder vond ik het erg gezellig om lekker rustig met alle meiden spelletjes te spelen, thee te drinken & gezellig te praten. Wat ik heel leuk vond was dat we een kaartspel speelde dat we iedere dag speelde in Laos. Het heet "Sum" en het is erg makkelijk als je het door hebt. De vrijwilligers in Laos hebben het geleerd van een vrijwilliger uit Nepal, en zo ging het spel verder en verder. Nu spelen ze het nog steeds vaak, en ik heb het op mijn verdere reis ook nog vaak gespeeld. In Bali hebben we het gespeeld, tijdens de tour en nu zelfs met mijn familie. Ik vind het zo grappig en bijzonder hoe het spel zo helemaal rondgaat, en het verhaal erachter maakt het nog leuker. Na een aantal rondes besloten we lekker te gaan slapen. De volgende dag was de grote dag, waarop ik eindelijk zou zien hoe Bea & Dix leven, en waarop Bea eindelijk zou zien dat Annelies er ook was. 

Vrijdagmorgen hebben we de laatste spulletjes gehaald op de central market, waarna we naar Aldiga (klein dorpje dichtbij Adelaide) gegaan zijn. Hier hebben we de laatste spulletjes opgehaald voor het feest. Aangekomen bij Bea bleek ze niet thuis te zijn. Zo konden wij even rustig Dix gedag zeggen, en alle spulletjes uit de auto halen. Niet veel later kwam Bea thuis die in door het dolle heen was om Annelies te zien, en tot op de dag van vandaag het nog steeds niet beseft. Het was een emotioneel momentje om haar blijdschap te zien. Bar en Jodi gingen nog even boodschapjes doen, dus konden wij even rustig thee drinken met Bea en Dix. Aan het einde van de middag stonden er als verrassing ook nog een stel vrienden uit Nieuw-Zeeland voor de deur. Een en al gezelligheid. Ook heb ik hier Mark ontmoet. Dit is de zoon van Bea en broer van Barbara. Het was best wel gek om iemand te ontmoeten die "familie" is, maar die je nog nooit eerder gezien hebt. Heel gek, maar ook heel leuk. Mark is super vriendelijk, en zijn vrouw Gemma is nu in verwachting van hun eerste kindje. Allemaal heel spannend. Gemma was ook heel aardig, ze liet me zelfs de buik voelen waarbij je tot mijn verbazing echt het kindje kon voelen schoppen ect. Heel speciaal, en heel bijzonder dat ze me dit liet doen. 

Bea die nog steeds geen idee had wat er allemaal zou gaan gebeuren werd verteld zich netjes aan te kleden. Zelf dacht ze dat we uit eten gingen, waar ze een grote afkeer naar heeft. Maar Barbara die dit natuurlijk wist had iets heel anders gepland ; we gingen met met z'n allen met de auto naar een vriendin van Bea die haar prachtige grote huis open gesteld had voor alle goede vrienden van Bea en Dix die van ver weg gekomen waren. Bea was zo gelukkig om iedereen te zien, en het was een hele leuke avond. Het was grappig om al hun lieve vrienden te ontmoeten, en verhalen te horen over Bea en hoe ze haar kenden. Na een hoop gepraat en nieuwe mensen heb ik mijn eerste nacht doorgebracht op Bea & Dix zoldertje waar ze een mega leuke kamer gemaakt hebben. Wel is het onwijs koud dus had ik weer al mijn laagjes aan, waarna ik heerlijk geslapen heb. 

De volgende morgen waren Bar en Jodi al vroeg de woonkamer aan het versieren met echte Nederlandse slingers (hangt er nu nog!) Ook had ze thee gezet, en Nederlandse ontbijtkoek gemaakt. Heerlijk!! Nadat ook Mark, Gemma en Annelies er waren hebben we gezongen voor Bea, en kadootjes gegeven. Het was een gezellig intiem ochtend momentje. Lekker wakker worden & een echt familie gevoel omdat wij allemaal nog in pyjama zaten. Vervolgens gaf Bar aan dat het tijd was dat wij ons klaar maakte omdat we gingen ontbijten op de markt. Hier aangekomen zagen we nog heel veel meer goede vrienden van Bea en Dix die speciaal voor hen hierheen waren gekomen op deze zonnige morgen. Het was onwijs gezellig, en er waren verschillende stalletjes waar je een lekker ontbijtje kon halen. Weer hele leuke gesprekken gehad, met hele lieve mensen. Iedereen is erg geïnteresseerd in ons, en gaat makkelijk een gesprekje aan. 

S'middags moesten Bea en Dix zingen in een heel bekend koor, en moesten rond 1 uur weg omdat ze hiervan een concert hadden. Zo konden wij het hele feest organiseren en voorbereiden zonder dat ze het door hadden. Bar had een grote hal afgehuurd, en de mensen uit het dorp hadden dit prachtig versierd met slingers, lichtjes en natuurlijk fietsen met bloemen, Bea's grootste passie. Onwijs mooi. Andere vrienden hadden eten gemaakt en samen een onwijs mooi feest neergezet. S'middags hebben Annelies, Bar en ik nog de laatste spulletjes opgehaald, en ook nog even gekeken bij het concert. Vervolgens zijn we naar de hal gegaan waar de laatste puntjes op de i gezet moesten worden. Rond 6 uur was het helemaal vol, en was het wachten op Bea en Dix. Iedereen ging in een lange rij staan met de handen gebogen als een poortje waar Bea bij binnenkomst doorheen moest. Toen kon het feest beginnen!! Er was een Ierse band die ons allerlei groepsdansjes liet doen, en heel veel lekker eten. 
Ook waren er opnieuw een hele boel mensen die we nog niet ontmoet hadden, en zo hadden we weer allerlei nieuwe gesprekken. Ondertussen had Bar mij de opdracht gegeven van iedereen een polaroid foto te maken die dan in een boek gestopt zouden worden zodat Bea precies zou weten wie er geweest was. Heel erg leuk. Jodi had een heerlijke taart gemaakt van 3 lagen, met natuurlijk een klein fietsje en erg veel chocolade. Heerlijk! 

De hele avond hebben we een hoop gedanst, gegeten en gelachen. Bea was zo gelukkig, en het was zo fijn om te zien hoeveel lieve mensen Bea om zich heen heeft. Iedereen hecht zoveel waarde aan haar, en dat is ook heel begrijpelijk, ze is een hartstikke lieve vrouw die ik haar dorpje veel bereikt heeft en een grote rol speelt. 
Het was mooi om te zien hoeveel liefde zij & Dix hiervoor krijgen van de mensen, en hoe lief iedereen is. Het feest ging niet tot al te laat door, en rond 12 uur lagen we dan ook weer in bed. De volgende ochtend stond het huis al vroeg vol met een aantal goede vrienden van die kwamen voor ontbijt. Ook kwam het kleine buurmeisje van Bea en Dix langs. Ze heet Audrey, is 5 jaar klein en eigenwijs. Ze doet me denken aan mijn oppaskindjes en kleine nichtje. Doordat Bea allerlei Nederlandse lekkernijen heeft kon ik me niet inhouden om haar hagelslag, speculaas en ontbijtkoek te geven. Wat ze opsmulde. 

Na heerlijk ontbeten te hebben gingen we met een aantal mensen fietsen naar een schattig cafeetje in de heuvels. De omgeving hier doet me denken aan de wijngaarden in Frankrijk. Soms zie je langs de weg hier en daar een kangoeroe langs springen, wat natuurlijk heel bijzonder is. Bij het leuke cafeetje waren we weer met een hele hoop mensen, en hebben we heerlijk koffie gedronken. Hierna zijn we terug gefietst naar huis, hebben we lekker gelunched en de overige spulletjes opgeruimd. Hierna zijn we naar het strand gelopen, waar we een prachtige zonsondergang bekeken hebben, en goed doorgelucht zijn. S'avonds hebben we met Bar, Jodi, Gemma, Mark, Annelies, Bea, Dix en ik pizza besteld en het weekend doorgesproken. Het was weer een klein familie momentje, en heel fijn om met iedereen te zijn. Hierna moesten we helaas afscheid nemen van Mark, Gemma, Jodi & Bar omdat zij de volgende dag terug zouden vliegen naar Cairns & Alice Spings. 
Dit vond ik wel jammer omdat het net zo gezellig was met iedereen, en het heel vertrouwd voelde om met Bar en Mark te zijn, ondanks dat ik ze niet goed ken voelde het toch aan alsof ik ze al jaren dagelijks spreek en zie. 

De week die volgde hebben we lekker rustig aan gedaan. Vrienden van Bea en Dix lopen hun huis binnen, komen voor koffie, vertrekken weer en de volgende komen. Iedereen loopt in en uit, en maakt een praatje met elkaar. Bea heeft me veel verteld over de Eco Village. Ik vind het zo indrukwekkend, en zou willen dat dit overal ter wereld gebeurde. Ik zou niet eens weten waar ik moet beginnen om een uitleg te geven over hun geweldige dorpje. Allereerst vangen ze hun regenwater op in grote tanks, dit water gebruiken ze voor alles in huis. Ze gebruiken solar panels voor elektriciteit en verbruiken zo dus geen natuurlijke stoffen voor water en/of elektriciteit. Water dat gebruikt wordt voor douchen of de afwas gebruiken ze om de bloemen water te geven. Verder groeit er onwijs veel groente en fruit op hun land, wat ze verbouwen in de "farm" en vervolgens verdelen onder het drop en verkopen. Zo groeien er appels, citroentje, abrikozen, perziken, olijven, verschillende soorten sla, kruiden, noten, mandarijnen, tomaten en nog veel meer. Ze hebben kippen voor eieren, en geven deze al hun organische restjes zoals fruit schilletjes ect. Zo gooien ze dus nooit eten weg. Ze geven het aan de kippen of het gaat naar de compost, wat terug gaat in de aarde en zo natuurlijk gerecycled wordt. Verder scheiden ze plastic & papier. Karton gaat naar de "worm farm" wat een grote berg aarde is waar wormen karton ect opeten. Zomers hebben ze onwijs veel groente en fruit. Hier maken ze dan allerlei verschillende dingen mee dat ze gedurende het jaar kunnen gebruiken. Gedroogd fruit, appelmoes, jam, olijfolie, nootjes noem het maar op. Het is zo indrukwekkend en geweldig om te zien hoe ze hier leven. Als je door het dorp loopt zie je overal fruit en groente groeien en dit mag je gewoon pakken. Het is echt geweldig hoe ze dat doen, en zo bezig zijn met de aarde en het milieu. Ik vind het heel indrukwekkend en bijzonder om te leren, helemaal nu mijn studie hierbij aansluit. Ik ben ook onwijs trots op Bea en Dix dat zij dit opgebouwd hebben, en zich blijven inzetten voor nieuwe ideeën om hun dorpje nog meer te verbeteren. 

Van woensdag tot donderdag hadden Annelies en ik een tripje geboekt naar Kangaroo Island. Dit is een eiland dichtbij de kust van Adelaide dat bekend staat om het wildlife wat er rondloopt en de mooie natuur. Annelies had mij al een tijdje terug gevraagd of ik met haar mee wilde en nu was het eindelijk zo ver. Bea had ons s'ochtends vroeg naar de Ferry gebracht, door de Adelaide hills. Dit was een prachtig stukje natuur, en het leek net of we door een film reden. Prachtige bergen met mooie rood gekleurde bomen en meren. Het was prachtig. Hierna moesten we 45 minuutjes met de boot, eenmaal aangekomen op Kangaroo Islamd hadden we al vrij snel onze tour bus gebonden. De gids was onwijs enthousiast en we waren maar met 3 andere meiden. Een echte gezellige groep kakelende kippen zou m'n vader zeggen. Kate, onze gids vertelde als maar door over het prachtige eiland, de natuur & de dieren waar Kangaroo island bekend voor staat. 

Het was een zeer geslaagde eerste dag, die begon met een bezoek aan Rob de schapenscheerder. Dit was een man die een groot stuk land had met hierop een paar honderd schapen. Hij scheerde ze voor hun warme vacht waar later kleding van gemaakt wordt. Hij gaf ons een uitgebreide uitleg over zijn manier van leven en zijn werk. Vervolgens ging hij een schaap scheren om ons te laten zien hoe dit eraan toeging. Ik vond het nogal heftig en ook erg zielig voor deze diertjes. Ook ging het er nogal hardhandig aantoe. Tot slot liet hij ons zien hoe je van het wol kleding zou kunnen spinnen. Het was een aardige man, die duidelijk trots was op zijn buissiness en hier graag over vertelde. Leuke start van de dag! 

Ons volgende bezoek was aan een ecalyptus fabriekje. Waar Kangaroo island erg trots op is. Ook zijn eucalyptus bomen de grote liefde van koala's waardoor je deze hier dan ook vaak kunt vinden. In totaal zijn er meer dan 600 verschillende soorten eucalyptus bomen. De koala's zijn echter alleen gek op 80 soorten, waardoor het lastig voor ze is om de juiste te vinden. Bij deze fabriek kregen we een uitleg over de bomen, en hoe men hier al lange tijd gebruik van maakt voor verschillende middeltjes. Hierna mochten we rondlopen in het winkeltje waar ze ontzettend veel middeltjes met eucalyptus verkochten ect. Ook had de eigenaar van de winkel een groot aantal kangoeroes opgevangen en deze in zijn achtertuin/bos vrij rond lopen. Wij waren er precies rond lunch tijd waardoor we een aantal onwijs leuke foto's hebben kunnen nemen, en van heel dichtbij de wilde dieren hebben kunnen zien genieten van hun lunch. Zelf hebben we hier ook gelunched wat heel goed verzorgd was en heel lekker. 

Vervolgens zijn we doorgereden naar Seal Bay, wat letterlijk een zeehonden/zeeleeuwen strand is. Hier houden ze zeehonden en zeeleeuwen in de gaten en bestuderen ze hun groei en leven. In een klein parkje dat uitkomt op het strand kregen we van een vrijwilliger van Seal Bay een uitgebreide uitleg over het leven van de dieren, en hun taak hierin. Hij vertelde ons dat er 3 verschillende soorten zeehondjes hier leven met elk hun eigen uiterlijke kenmerken en manier van leven. Het was erg facinerend om de diertjes van zo dichtbij te zien in hun natuurlijke habitat, en fijn om te zien dat er goed voor wordt gezorgd om het leven van de diertjes in tact te houden en niet te verstoren. Na flink uitgewaaid te zijn op het strand zijn we doorgereden naar onze accommodatie bij Vivonne Bay. Het was een mooie accommodatie met een grote gezamenlijke ruimte met houtkachel. Ook waren er veel wilde dieren te vinden, en zo zag ik voor het eerst in mijn leven 4 koala beertjes in de boom. Heel erg gaaf. Het is ongelooflijk om ze zo relaxed in de boom te zien slapen. Een nieuw speciaal momentje. 

We hadden de keuze om allerlei activiteiten te doen terwijl Kate ons avondmaaltijdje klaar zou maken. Zo kon je wandelen, fietsen en zelfs kayakken. Het weer was niet op z'n best dus kayakken leek ons niet zo'n denderend plan. Annelies en ik besloten een wandeling naar het strand te maken. Door een bos met gelukkig duidelijk aangegeven bordjes vonden we onze weg naar het strand. Het was schitterend, en er was absoluut niemand anders te bekennen. De wolken gaven een prachtige weerkaatsing op het strand waardoor het leek alsof het strand opgloeide in de mooiste kleuren, het was een heel magisch momentje. Zodra de zon onderging werd het direct kouder en besloten we terug te lopen naar de accommodatie waar op dat moment een heerlijke maaltijd klaar stond. Met alle meiden hebben we heerlijk gegeten en gezellig gepraat. Waarna we bij het kampvuur gezeten hebben en nog meer gepraat hebben. 

Na een goede nacht slaap en een lekker ontbijtje vertrokken we vroeg om (wat we dachten) onze laatste dag op Kangaroo Island te beleven. Allereerst bezochten we een groot natuurpark waar veel kangoeroes en koala's te zien waren. Kate gaf ons weer allerlei leuke feitjes over de dieren. Zoals hoe je kon zien wanneer een koala een vrouwtje of mannetje was, en dat het dier zo'n 18-22u per dag slaapt. Ook vertelde ze ons dat het verhaal dat de koala's een soort van stoned zouden zijn en daardoor altijd zo slaperig zijn een grote fabel is. De reden dat ze zo langzaam zijn en veel slapen is namelijk te danken aan hun eentonige eetstijl. Het enige dat ze eten zijn bepaalde soorten eucalyptus. Hierin zitten niet genoeg voedingsstoffen waardoor de diertjes niet genoeg energie aanmaken en zo hun energie opsparen door dus lang en veel te slapen. Ook betekent koala in de taal van de aboriginals  "drinkt niet". Het beestje eet dus alleen maar, en drinkt (bijna) nooit. Als je dit wel ziet gebeuren is dit een bijzonder fenomeen en betekent het dat de koala uitgedroogd is en  niet genoeg eucalyptus gevonden heeft. De eucalyptus bestaat namelijk voor een groot deel uit vocht waardoor het dier niet veel hoeft te drinken. In totaal hebben we zo'n 20 koala's gezien. 9 van de 10 in diepe slaap. Heel erg gaaf! Nu is mijn Australië ervaring echt compleet; koala's & kangoeroes gespot! Afvinken. 

Na zo'n 20 koala's gespot te hebben gingen we door naar de remarkable rocks. Dit natuurfenoneem is wereldbekend en gelukkig hadden we hier wederom zon. S'ochtends kregen we een melding dat er een storm op komst was, en dat dit voor problemen kon zorgen met de Ferry die we s'avonds moesten nemen. Kate vertelde ons dat we ons geen zorgen hoefde te maken, en dat het wel goed zou komen. Zonder zorgen reden we verder naar de admirals arch. Een nieuw indrukwekkend natuurlijk fenomeen dat gedurende duizenden jaren gevormd is tot en brug die 2 kleine eilandjes verbind. Door middel van erosie is het een brug geworden wat zorgt voor een prachtig gezicht en mooie foto's. Om deze bijzondere brug zwemmen en slapen honderden zeehondjes/zeeleeuwen. Overal waar je kijk zie je ze liggen, spelen of zwemmen in kleine "zwembadjes" die gecreëerd zijn door de sterke zee. Een heel vermakelijk gezicht. 

Na hier helemaal uitgeblazen te zijn hebben we lekker gelunched. En kregen we te horen van Kate dat ondanks onze hoop de ferry's voor vandaag gecanceld waren, en we dus nog een nachtje op Kangaroo island moesten verblijven. Voor ons geen probleem, maar voor een reisgenootje van ons die de volgende morgen vroeg een vlucht had naar Amerika was het lastiger. De organisatie had een hotel voor ons geregeld, en gezorgd dat we met de eerste Ferry naar het vaste land konden de volgende ochtend. Een ander reisgenootje van ons is als beroep een personal assistent en regelde gelijk dat we voor de helft van de prijs samen in een hostel konden verblijven dichtbij de haven. Ondanks dat dit nieuws niet bij iedereen goed overkwam hebben we nog een leuke dag gehad, en na de lunch reden we door naar de "Little Sahara". Dit was pas echt bizar. Het is namelijk een mega grote duinen, met keihoge steile bergen en parelwit zand. Kate gaf ons allemaal een "sandboard" en wax en vertelde ons dat we met het bord liggend, zittend of zelfs staand de bergen af moesten gaan. Dit was echt geweldig en iedereen voelde zich weer helemaal jong en kind. Het deed me denken aan de soesterduinen thuis , en sleeën in de winter. 

Na deze speelse activiteit gingen we door naar Penneshaw, waarvandaan de Ferry zou gaan en waar ons hostel zich bevond. Kate gaf ons nog een kleine rondleiding hier waarna we afscheid van haar namen, en heerlijk Italiaans gegeten hebben met de meiden. Hierna zijn we lekker gaan slapen, en de volgende morgen vroeg hebben we de boot genomen terug naar het vaste land. De boottocht was erg heftig doordat de golven van alle kanten kwamen en er een harde wind was. Veel mensen werden zeeziek inclusief ik zelf. Na 45min kwamen we aan op het vaste land waar Bea ons stond op te wachten en ons meenam naar huis. 
Het was een geweldige tour, met leuke mensen en gave activiteiten. Het was super leuk om dit met Annelies te bezoeken en beleven. Ondanks dat het weer niet denderend goed was, hebben we een hele leuke tijd gehad en geweldig veel gezien. 

Ons laatste weekje bij Bea en Dix hebben ze ons meegenomen naar allerlei kleine dorpjes bij hun in de buurt. We hebben veel gegeten, gepraat en gezien. Lieve vrienden van Bea en Dix uit het dorp namen me mee sporten, uiteten en wilde ons graag zien. Zo zijn we nog op de koffie geweest om afscheid te nemen van een lief vrouwtje, hebben we een opkomende eco Village van vrienden van hun bezocht, en typische Australische koekjes gebakken om mijn lijstje met "foods to try in Australia" compleet te maken. Dit is een lijstje wat ik gekregen had van m'n Australische vrienden uit Bali met typische Australische gerechten. Gedurende m'n verblijf hier heb ik geprobeerd alles te proberen. Sommige dingen lekkerder dan andere natuurlijk. Verder heeft Bea ons voorgesteld aan veel nieuwe mensen, en ervaringen. Ze heeft me alles verteld over haar geweldige eco Village, ons meegenomen naar het straatfeest van het dorp wat onwijs gezellig was, ons meegenomen naar het dorp waar ze vroeger gewoond hebben, Musea bezocht in Adelaide en nog veel meer. Het was heel speciaal om eindelijk hun dorpje te zien, en alle geweldige mensen die zoveel om hun geven te ontmoeten. 

Al met al was het een geweldige tijd met veel nieuwe indrukken en ervaringen. Het leren en zien van de eco Village was ontzettend interessant, en de manier hoe zij leven en zich inzetten voor het milieu is ontzettend inspirerend. Ik zou willen dat iedereen zo zou leven als de mensen hier, het is zo zuinig voor de mooie aarde en als je het eenmaal doorhebt heel gemakkelijk. Er is veel doorzettingsvermogen en motivatie voor nodig om te leven hoe ze dat hier doen, maar op den duur wen je eraan en zal de aarde zo dankbaar zijn. Door alles wat ik hier geleerd heb, kan ik niet wachten om te gaan studeren en hopelijk deze informatie te delen en misschien zelfs ideetjes mee te kunnen nemen en in ons leven in Nederland in te brengen. 

Terwijl ik dit schrijf zit ik op het vliegveld van Adelaide wachtend op mijn 22uur durende vlucht naar Amsterdam. Ik heb gedurende mijn hele avontuur onwijs veel geleerd en hele mooie maar ook minder leuke dingen meegemaakt. Mijn avontuur in het buitenland is nu over, maar in Nederland wacht een heel nieuw avontuur op mij. 
Ik heb nu heel erg veel zin om te gaan studeren. Ook heb ik zo erg gemerkt hoe ontzettend dankbaar wij in de Westerse wereld moeten zijn met onze afkomst, en wat we hier allemaal hebben. De tijd is voorbij gevlogen, maar als ik terugdenk aan het begin van mijn avontuur in Laos, of zelfs mijn aankomst in Australië lijkt het alweer eeuwen geleden. Ik heb onwijs veel zin om terug te gaan naar huis, en mijn lieve familie en vrienden te zien. 3 maanden is een goede duur geweest voor mij, en ik vind het ook goed geweest en heb genoeg gezien en geleerd. 

Ik hoop dat jullie genoten hebben van al mijn verhalen, en niet teveel spelfouten ontdekt hebben. Ik kan niet wachten om jullie allemaal te zien & persoonlijk nog meer te vertellen over mijn reis & te horen hoe het met jullie allemaal gaat. Dankjewel voor het lezen van mijn blogs & tot gauw. Kusjes xoxo 

Foto’s

4 Reacties

  1. Bea Molanus-Winkel:
    15 juni 2018
    Wat een leuk verhaal heb je weer geschreven Floor. Zo knap hoe je alles uitlegt hoe wij hier leven en dat jij het zo waardeert . Het is heel belangrijk dat we goed met de aarde om gaan, want de volgende generatie kan dan leren om het beter te doen dan wat tot nu toe gedaan is .
    We hopen dat jouw study jou helpt om verder te leren wat goed is voor de toekomst.
    Misschien kan je in Australia stage lopen. Veel success.😘😍
  2. Merel:
    15 juni 2018
    Goede reis terug & tot snel!
    Robert, Merel Emma & Hugo
  3. Marjon:
    15 juni 2018
    WoW Floor, dat was weer genieten van je verhaal. Grappig dat je zegt dat je hoopt dat er niet te veel spelfouten in zitten. Ik heb namelijk heel vaak gedacht dat het zo knap is dat jij zulke hele verhalen schrijft en vrijwel alles goed gespeld! Ik vind het echt heel knap.
    Fijn dat je van deze mooie tijd zoveel van geleerd hebt en met die studie van je komt het vast ook helemaal goed.
    Bedankt dat ik zo heb mogen meegenieten! Dikke knuffel.
  4. Iris:
    16 juni 2018
    Waaah floor wat leuk! Ik krijg spontaan heimwee maar Australië en Bea en Dix. Het is daar zo fantastisch. Zo herkenbaar hoe je alles beschrijft. Alsof ik daar zelf weer loop.
    Dank je wel voor al je mooie verhalen😘 hopelijk zien we je snel! Kusjes Patrick, Iris en Elin